พระประดิษฐ์ไพเราะ ( มี ดุริยางกูร )

พระประดิษฐ์ไพเราะ ( มี ดุริยางกูร )

  

สันนิษฐานว่าเกิด ตอนปลายสมัยรัชกาลที่ 1

คนทั่วไปมักเรียกว่า ครูมีแขก

 

ประวัติ

เมื่อคลอดออกมาใหม่ๆ (ท่านเกิดแถวบริเวณสุเหร่า  เหนือวัดอรุณราชวราราม) ท่านมีสิ่งขาวๆคล้ายกระเพาะครอบศีรษะออกมาด้วย ดูเหมือนกับหมวกแขก จึงได้รับสมญานามว่า "แขก" ตั้งแต่เล็ก(แต่บางท่านก็ว่าครูมีผู้นี้มีรูปร่าง ลักษณะคล้ายแขกจึงได้ชื่อว่าครูมีแขก เช่นกัน) 

สมัย ร.4 เจ้านายหลายพระองค์รวบรวมคนหัดปี่พาทย์ ขึ้นเล่นประชันวงกัน  ครูมีได้เป็นครูปี่พาทย์ ในพระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าเจ้าอยู่หัวได้รับ พระราชทานบรรดาศักดิ์เป็นที่พระประดิษฐ์ไพเราะ ตำแหน่งปลัดจางวางมหาดเล็กได้ว่ากรมปี่พาทย์ฝ่ายพระบรมมหาราชวัง

สมัย ร.5 ท่านได้เป็นครูมโหรีของกรมสมเด็จพระสุดารัตนราชประยูร

   

ผลงาน 

ท่านเป็นต้นตำรับการแต่งเพลง ที่มีลูกล้อลูกขัด หรือประเภทเพลงทยอย  ได้แต่งเพลงไว้เป็นจำนวนมาก 

• ประเภทเพลงสองชั้น เช่น เพลงเชิดจีน (พ.ศ. 2396)
  เพลงจีนแส เพลงอาเฮีย  เพลงชมสวนสวรรค์ เพลงแป๊ะ เพลงพระอาทิตย์ชิงดวง
• ประเภทเพลงสามชั้น เช่น เพลงทยอยนอก เพลงทยอยเขมร เพลงจีนขิมเล็กเพลงจีนขิมใหญ่ เพลงแขกมอญ กำสรวลสุรางค์
• ประเภทเพลงเถา เช่น เพลงแขกบรเทศเถา เพลงตวงพระธาตุเถา
• ประเภทเพลงโหมโรง เช่น โหมโรงขวัญเมือง เป็นต้น

ถึงแก่กรรม 

ในสมัยรัชกาลที่  5 ประมาณ ระหว่าง  พ.ศ. 2417-2421


ที่มา  http://tcmc.nisit.kps.ku.ac.th/tcmc/modules.php?op=modload&name=News&file=article&sid=70&mode=thread&order=0&thold=0